Η ηλεκτρονική μας διεύθυνση άλλαξε!

 Η ιστοσελίδα μεταφέρθηκε στο

kommounistiko.blogspot.com

Αν δεν μεταφερθείτε αυτόματα εκεί, κάντε «κλικ» στον παραπάνω σύνδεσμο.

Όλοι σήμερα Δευτέρα 13/5/2013 στο Σύνταγμα ενάντια στην πολιτική επιστράτευση

Στην αρχή οι γιατροί, μετά το μετρό. Σήμερα οι καθηγητές. Αύριο;

Οι εργαζόμενοι δεν είναι στρατιωτάκια

Όλοι και όλες σήμερα Δευτέρα 13/5/2013 στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα ενάντια στην πολιτική επιστράτευση.

Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα (Ε.Κ.Κ.) - εφημερίδα "Σύντροφος"

Αυτοκτόνησαν τον Μετοικίδη! Να τους "αυτοκτονήσουμε" και εμείς!!

Αυτοκτόνησε στο πατρικό του στη Σταυρούπολη Ξάνθης όπου βρέθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του για τις ημέρες του Πάσχα, ο αγωνιστής δάσκαλος Σάββας Μετοικίδης. Απαγχονίστηκε λίγο μετά τις 5 το απόγευμα του Σαββάτου ανήμερα της μαύρης επετείου της κατάλυσης του δημοκρατικού πολιτεύματος από τη στρατιωτική χούντα, λίγες μέρες πριν μια άλλη μαύρη επέτειο, αυτήν της Marfin, και εκείνη του "διαγγέλματος του Καστελόριζου" όπου επιβλήθηκε η κατοχή της Ελλάδας από την τρόϊκα (ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Κοινή Τράπεζα, την ΕΕ) με τα Μνημόνια και τις κυβερνήσεις τραπεζιτών Τσολάκογλου, σε ένδειξη πολιτικής διαμαρτυρίας.

Ο 44χρονος αυτόχειρας άφησε πολυσέλιδο σημείωμα στο οποίο εξηγεί ότι οι λόγοι της αυτοκτονίας του είναι ξεκάθαρα πολιτικοί και ότι διαμαρτύρεται για το μνημόνιο και την οικονομική κατάσταση της χώρας. Aποτελεί ένα μανιφέστο ενάντια στο μνημόνιο και τις επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία.

Είναι η δεύτερη αυτοκτονία πολίτη μετά από αυτή του 77χρονου συνταξιούχου φαρμακοποιού που έχει χαρακτήρα πολιτικής διαμαρτυρίας για την κατάσταση στη χώρα και την οικονομική κρίση και σημειώνεται 2 εβδομάδες πριν τις κρίσιμες εθνικές εκλογές.

Εξαιρετικός χαρακτήρας, πολιτικοποιημένος, συνδικαλιστής με την "Εκπαιδευτική Παρέμβαση" στον Α' Σύλλογο Αθήνας Εκπαιδευτικών Π.Ε., με την πράξη του, αντανακλά την πρόθεσή του να στείλει ένα πολιτικό μήνυμα στη χώρα και την Ευρώπη με το θάνατό του.

Ο Σάββας ήταν πάντα μπροστά στους αγώνες, στις απεργίες, στις μικρές και μεγάλες καθημερινές μάχες μέσα και έξω από το σχολείο, για το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών μας, για τη δημόσια δωρεάν παιδεία, για το δάσκαλο, τον εργαζόμενο, τον άνεργο, το μετανάστη, για μία άλλη, διαφορετική, καλύτερη κοινωνία. Ευαίσθητος, κοινωνικά ανήσυχος, αλτρουιστής, ανοιχτός στους ανθρώπους, δίπλα σε όποιον/α είχε ανάγκη, δεν λογάριασε ποτέ προσωπικό κόστος, κούραση, κίνδυνο. Με το δίκιο και την αλήθεια, ταξιδιώτης του ανοιχτού ορίζοντα, πάντα με το γέλιο στα χείλη, άνθρωπος των πράξεων κυρίως, και όχι των λόγων. Αλλά ο λόγος του ήταν πάντοτε συμβόλαιο.

Το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα, θεωρεί ότι η παρακαταθήκη των "αυτόχειρων" Μετοικίδη και Χριστούλα είναι εκείνο που γράφουν στα σημειώματα τους μετά το απονενοημένο τους διάβημα: Διαρκής, αδυσώπητος, αδιάλλακτος και ανυποχώρητος αγώνας με κάθε τρόπο και μέσο, ενάντια σε Μνημόνια, ενάντια σε εφαρμοστικά μέτρα και νόμους, ενάντια σε Κατοχικές Αντιδημοκρατικές Κυβερνήσεις, ενάντια σε κάθε εξουσία που ασκεί αντεργατικές-αντιλαϊκές θύελλες,  ενάντια στη διάλυση του κοινωνικού κράτους πρόνοιας, ενάντια σε κάθε ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, ενάντια σε κάθε αναίρεση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν διαχρονικά από τους ίδιους του εργαζομένους με θυσίες και αίμα.

Να τους "αυτοκτονήσουμε" και εμείς!

Οχι δάκρυα για τον Σάββα! Μόνο δράση και υψωμένες, σφιγμένες γροθιές!

Η ΚΕ του  ΕΚΚ
22/04/2012

Όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης - Διαδήλωση Τρίτη 24/4, 6:00 μμ, Ομόνοια

Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- ΝΔ-τρεαπεζών έχει εξαπολύσει πρωτοφανή επίθεση στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, θέλοντας να αποπροσανατολίσει και να αποσπάσει την προσοχή από την εξαθλίωση που προκαλεί η μνημονιακή πολιτική σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και της νεολαίας. Χρησιμοποιώντας ένα λεξιλόγιο που θυμίζει τις πιο ζοφερές στιγμές της ευρωπαϊκής ιστορίας, οι Χρυσοχοΐδης και Λοβέρδος χαρακτηρίζουν συλλήβδην τους ξένους εργάτες «εγκληματίες» και «απειλή για τη δημόσια υγεία», ενώ επιστημονικές μελέτες των αρμόδιων ευρωπαϊκών και κρατικών φορέων καταρρίπτουν ως ψευδείς αυτούς τους ισχυρισμούς.

Δεν μένουν όμως στα λόγια: Η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, τείχους στον Έβρο, καθώς και χωριστών πτερύγων στα νοσοκομεία για τους μετανάστες, αποτελούν μέτρα φασιστικής νοοτροπίας. Μαζί με τα καθημερινά πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας, καθώς και με την γενική όξυνση της καταστολής τόσο εναντίον των μεταναστών όσο κι εναντίον όσων αγωνίζονται, δημιουργούν ένα πλαίσιο απαρτχάιντ και αστυνομοκρατίας στην Ελλάδα του 2012. Και αυτή ακριβώς η πολιτική, χέρι χέρι πάντοτε με την προπαγάνδα των media, είναι που ενισχύει τη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής.

Γιατί και πάλι ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.;

Το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα (Ε.Κ.Κ.) που ιδρύθηκε μέσα στις φλόγες του Δεκέμβρη του 2008, από ανένταχτους αριστερούς, κομμουνιστές, πρώην μέλη του “Κομμουνιστικού Συνδέσμου – Εργατική Εξουσία”, του “Ξεκινήματος” και του “Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος”, καλεί τους συντρόφους του για μια ακόμη εκλογική αναμέτρηση, σε υπερψήφιση του μετωπικού σχήματος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς “Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή – ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.” ως μια ελάχιστη βοήθεια ενός ελπιδοφόρου εγχερήματος στο χώρο της ελληνικής εκτός των τειχών Αριστεράς.

Γιατί ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.;

Όπως είχαμε επισημάνει και στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές του 2009, υποστηρίξαμε τότε και υποστηρίζουμε και τώρα την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Γιατί επιδιώκουμε την ενότητα της πολυδιασπασμένης-κατακερματισμένης ριζοσπαστικής/αντικαπιταλιστικής αριστεράς σε ένα μετωπικό σχήμα που δεν αναιρεί τη διαφορετικότητα των συλλογικοτήτων που την απαρτίζουν όπως γίνεται σε άλλους σχηματισμούς (π.χ. ΣΥΡΙΖΑ)

Γιατί, τουλάχιστον όλα τα σχήματα που την αποτελούν αναφέρονται στην επανάσταση και το σοσιαλισμό και όχι στη διαχείριση του υπάρχοντος σάπιου καπιταλιστικού συστήματος…

Γιατί μπορεί η εκτός των τειχών Αριστερά να τα βρει μεταξύ της όπως σε αρκετές περιπτώσεις έκανε (σωματεία, Δεκέμβρης 2008, τοπική αυτοδιοίκηση) και να αποτελέσει πόλο έλξης και ελπίδας για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά κοινωνικά στρώματα.

Γιατί μονάχα με την ενότητα στη δράση κατά κύριο λόγο, μπορεί η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά να ξεφύγει από την μιζέρια της γκρούπας και του σεχταρισμού.

Γιατί έχει αποδειχθεί, ότι η περιχαράκωση και η εμμονή στο δόγμα του “εμείς, οι μόνοι συνεπείς”, έχουν απογοητεύσει τον κόσμο της Αριστεράς.

Γιατί οι όποιες πολιτικο-ιδεολογικές διαφορετικές αφετηρίες αποτελούν πρόκληση αναζήτησης προς μια νέα σύνθεση και κατανόησης της σημερινής κοινωνικής πραγματικότητας και της ταξικής πάλης και όχι σε διασπάσεις επί διασπάσεων.

Γιαυτό, στηρίζουμε-ψηφίζουμε το μετωπικό σχήμα της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., παρ’ όλες τις αντιφάσεις και τα πισωγυρίσματα που αναπόφευκτα δημιουργεί ένας ζωντανός οργανισμός

Επιστολή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρός τα κόμματα και τις οργανώσεις της Αριστεράς

Η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εκτιμώντας το βάθος της επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, τα τεράστια προβλήματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας αλλά και το ότι ωριμάζουν κρίσιμες κοινωνικές και ταξικές αναμετρήσεις, ζητά άμεσα συνάντηση αντιπροσωπειών, για μια ουσιαστική ανταλλαγή απόψεων πάνω στα εξής δυο ζητήματα: 

Πρώτο: 

• Για το συντονισμό, στον ανώτερο δυνατό βαθμό, της δράσης των δυνάμεών μας για την πολιτική υπεράσπιση, την αγωνιστική ταξική αλληλεγγύη και τη νίκη κρίσιμων αγώνων, (όπως των εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας, στον χώρο των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και αλλού). 
• Για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην διαδήλωση και την οργανωμένη περιφρούρηση της δράσης του εργατικού – λαϊκού κινήματος, από τις επιθέσεις των δυνάμεων της εργοδοσίας, της κυβέρνησης, του κράτους, των μηχανισμών τους, των αστικών μέσων ενημέρωσης και του δικαστικού συστήματος. 

Για την 8η Μάρτη, Διεθνή Μέρα Γυναικών

Η φετινή 8η Μάρτη έχει μια ιδιαίτερη σημασία, καθώς συμπίπτει με την επίθεση των Μνημονίων στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των γυναικών. Μια σειρά από δικαιώματα στα πλαίσια της κοινωνικής ασφάλισης, της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και της προστασίας της μητρότητας ισοπεδώνονται από την πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων, η ανασφάλεια και η ανεργία, πλήττουν κατά τεκμήριο περισσότερο τις γυναίκες. Ακόμη η κοινωνική ζούγκλα των μνημονίων που οξύνει τα φαινόμενα του ανταγωνισμού, ενώ υποβιβάζει και περιθωριοποιεί μαζικά τους εργαζόμενους και άλλα κοινωνικά στρώματα, δημιουργεί εκείνο το υπόστρωμα πάνω στο οποίο στερεώνεται η ενδοοικογενειακή βία σε βάρος των γυναικών, οι διακρίσεις και ο σεξισμός.

Συσκοτίζουν την πραγματικότητα ο δήθεν προοδευτισμός της ΕΕ που διαχωρίζει το γυναίκειο ζήτημα από το κοινωνικό για να συγκαλύψει το έγκλημα των Μνημονίων σε βάρος της κοινωνίας, όπως και ο συντηρητισμός, παραδοσιακός και λαϊφστάιλ, που νοσταλγεί μια φανταστική εικόνα της υποταγμένης στη σκιά των ανδρών. Υπάρχει και είναι αναγκαίος ένας άλλος δρόμος από τα κυρίαρχα πρότυπα. Είναι ο δρόμος που χαράζουν οι μαχόμενες γυναίκες των κοινωνικών αγώνων ενάντια στα Μνημόνια κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Είναι ο δρόμος που οραματίστηκαν οι αγωνίστριες του εργατικού κινήματος καθιερώνοντας την 8η Μάρτη σαν μέρα τιμής για τη γυναίκα που αγωνίζεται και θυμίζει ότι η γυναικεία χειραφέτηση και απελευθέρωση είναι στενά συνδεδεμένη και την κοινωνική απελευθέρωση, την πάλη για το σοσιαλισμό και την κομμουνιστική προοπτική.